De term mezzanine komt uit de bouwwereld en betekent tussenverdieping. Mezzaninefinanciering ziet men financieel ook als zodanig: de lening ligt tussen het bankkrediet en risicokapitaal. Het is een achtergestelde lening waarbij elementen van schuld en eigen vermogen worden gecombineerd. Meestal is het een aan warrants gekoppelde lening met een looptijd van vijf tot tien jaar.

Warrants geven de verstrekker van de mezzaninefinanciering het recht om een vooraf overeengekomen percentage van het aandelenkapitaal te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs, bijvoorbeeld wanneer de onderneming naar de beurs gaat of verkocht wordt.

Aangezien voor deze lening geen waarborgen worden gevraagd van de kredietnemer is mezzaninefinanciering een stuk duurder dan een gewone banklening. De lening wordt op haar vervaldag in één keer afbetaald. Tussentijdse aflossingen zijn niet nodig, maar de onderneming moet voldoende liquiditeiten genereren om de rentekosten te kunnen dragen.

Mezzaninefinanciering is een vaak gebruikt instrument voor buy-outs, waarbij het huidige management de onderneming overneemt. Ze kan ook de leemte tussen bankleningen en eigen vermogen vullen in het geval van een management buy-in, de introductie van een nieuwe productlijn of een nieuw distributiekanaal, of zelfs voor interne groei.