Wulteputte Boudewijn uit Lokeren is een vaste waarde in grond-, afbraak-, riolerings- en omgevingswerken, met een focus op het spoor. Het bedrijf werkt vooral in opdracht van spooraannemers, en groeide de voorbije jaren uit tot een toonaangevende onderneming met zo’n 70 medewerkers en drie vestigingen.

Beter vroeg dan laat

Evelien Wulteputte was 18 jaar toen ze in het familiebedrijf stapte. Amper zes jaar later nam ze het roer over, samen met haar broer Kristof. Evelien: “We kregen de kans om heel vroeg mee in het verhaal te stappen. En daar ben ik mijn vader nog steeds erg dankbaar voor. Hij was 45 jaar toen hij voor het eerst naar een infosessie rond bedrijfsoverdracht ging. Heel wat andere aanwezige ondernemers, waarvan de meerderheid ouder was dan 60, verklaarden hem gek. Maar papa wilde samen met ons zijn bedrijf verder uitbouwen. Bovendien was het voor hem een hele geruststelling dat alles geregeld was, mocht er iets met hem gebeuren.”

Ondernemersbloed

Evelien komt uit een ondernemersfamilie. En het bloed kruipt duidelijk waar het niet gaan kan. Ze volgde het Plato-traject ‘Next Generation’ van Voka en eindigde tweede bij de verkiezing tot Plato Ambassadeur. Evelien: “Tijdens het traject kwam ik elke maand samen met anderen die, net als ik, een familiebedrijf hadden overgenomen of wilden overnemen. Ervaringen uitwisselen met gelijkgezinden, ik heb daar enorm veel uit geleerd. Je wordt geconfronteerd met dezelfde uitdagingen en loopt tegen dezelfde problemen aan. Bovendien mochten we zelf de onderwerpen kiezen. Zo werkten we o.a. rond generatieverschillen en leiderschap.”

Nooit te vroeg

Een bedrijf overnemen of overlaten, je begint er best op tijd aan. En niet alleen omdat de procedure zelf veel tijd in beslag neemt. Evelien: “Doordat mijn vader relatief vroeg zijn bedrijf heeft overgelaten – de oprichting dateert van 1998 –, konden mijn broer en ik erin stappen toen het nog betaalbaar was. Ondertussen is de waarde ervan aanzienlijk gestegen, iets wat we samen hebben gerealiseerd. Toen mijn broer startte in het bedrijf in 2006, telde het 10 medewerkers. Toen ik erbij kwam in 2009, waren het er al 15. Vandaag stellen we zo’n 70 mensen te werk. We hebben de voorbije jaren enorm geïnvesteerd en namen Condebo, een containerbedrijf in Lokeren, over. Vandaag het familiebedrijf overnemen zou een stuk moelijker zijn.”

Een dubbel gevoel

Begin er op tijd mee, het is natuurlijk gemakkelijk gezegd. Een overname binnen de familie ligt vaak gevoelig. Ouders moeten er mentaal klaar voor zijn om hun bedrijf uit handen te geven. Evelien: “Mijn vader liet zijn bedrijf over met een dubbel gevoel. Hij wist dat het in goede handen was, maar moest natuurlijk wel afscheid nemen van zijn ‘kindje’. Op papier is het bedrijf van ons, in de praktijk is mijn vader nog steeds betrokken. Hij blijft ons grote voorbeeld en neemt nu vooral de PR op zich. Zo heeft hij bijna dagelijks nog contact met klanten. We vragen ook regelmatig naar zijn mening. Maar de beslissingen, die nemen Kristof en ik zelf.”

Vertrouwen in elkaar

Evelien: “Mijn broer en ik zijn twee handen op één buik. Dat heeft er mee voor gezorgd dat het overnameproces zo vlot verlopen is. We vertrouwen elkaar en vullen elkaar perfect aan. Ikzelf ben verantwoordelijk voor het personeel, de boekhouding, verzekeringen, de gebouwen … Tijdens de overname heb ik al het praktische geregeld: contacten met de boekhouder, de notaris, de bank. Kristof beheert de uitvoering van de projecten. We geven elkaar alle vrijheid in het opnemen van onze verantwoordelijkheid.”

Blik op de toekomst

Ook Evelien en Kristof kijken naar de toekomst. Want de kans is groot dat zij – net als hun vader – het bedrijf ooit overlaten. Evelien: “Kristof en ik hebben ondertussen zelf kinderen, die duidelijk een passie hebben voor de sector. Elke investering die we doen, doen we dus ook voor hen. We hebben aan den lijve ondervonden hoe cruciaal het is om op tijd te beginnen. Daarin willen we het voorbeeld van onze vader volgen.”

“De komende jaren staan vooral in het teken van het stabiliseren van de gerealiseerde groei: onze klanten de beste kwaliteit blijven bieden, ons team verder vormgeven … En daarna zien we wel. Onze vader zit niet stil en heeft ondertussen het containerbedrijf VDA Containers in Wetteren overgenomen. Wellicht is die overname binnen enkele jaren voor ons aan de orde.”

Wat voor type ondernemer ben je?

Michel Delfosse: ‘Wanneer je in de modesector zit, ben je sowieso een gevoelsmens en dat vertaalt zich vanzelf in de manier van ondernemen. Bel&Bo is mijn bedrijf, ik heb het zelf opgericht en neem veel beslissingen op gevoel.’

Welke rol hebben overnames al gespeeld in de historiek van Bel&Bo?

‘In 2017 hebben we acht winkels overgenomen van Charles Vögele België. Die beslissing ging snel omdat het met een openbare zitting was waarop we moesten bieden. Het ging om vestigingen in steden waar we nog niet aanwezig waren of waar we naartoe wilden verhuizen voor een betere ligging. Ondanks de vlotte overname, was het best zwaar voor onze onderneming en alle mensen die bij ons werkten. Zo moesten alle acht winkels in één keer verbouwd en vernieuwd worden. Dat heeft even ingehakt op ons systeem. Maar eens alles achter de rug was, waren we heel blij met onze keuze.’

Hoe kijk je in het algemeen naar overnames?

‘Je moet steeds voorzichtig blijven bij een overname, want er zitten altijd addertjes onder het gras. Zorg dat je het aanbod goed bestudeert en niets overhaast beslist. Toen we die winkels van Charles Vögele België overnamen, hebben we ons dan ook juridisch laten bijstaan.’

Mocht je ooit een andere onderneming overnemen: welke zou dat zijn?

‘Dat hangt ervan af. Producenten zal ik nooit overnemen omdat ik niet vind dat dat mijn beroep is. Ik ben een distributeur, geen fabrikant. Als er zich overnamekansen voordoen in de textielwereld, waarom niet? Al zijn we niet bewust op zoek. Maar als de trein passeert, moet je op tijd aan boord springen.’

Aan wie zou je Bel&Bo op termijn overlaten?

'Ik denk dat ik ons bedrijf overlaat aan de volgende generatie in onze familie. Al is het natuurlijk de vraag of zij daarvoor openstaan. Ik heb mijn kinderen nooit verplicht om bij Bel&Bo te komen werken. Maar op een zeker moment waren er vacatures vrij en als je kinderen dan solliciteren, is dat wel leuk. Zij doen hun werk heel goed en zwemmen hier als een vis in het water. Waarom zou je het dan niet aan hen overlaten?’

Hoeveel denk je dat jouw onderneming waard is?

‘Daar ben ik op dit moment nog niet mee bezig en ik heb er ook nog nooit bij stilgestaan. De dag dat een overname dichterbij komt, laat ik het aan de banken om dit te bepalen.’

Kan je iets uit de doeken doen over de toekomstplannen bij Bel&Bo?

‘Ja, op dit ogenblik zijn we alle winkels aan het vernieuwen. Delen van onze collecties vind je nu ook op digitale platformen. Zo willen we de verkoop online stimuleren, zowel bij ons als in het buitenland.’

Ben je van plan ooit een online speler over te nemen?

‘Zover zijn we nog niet. We willen eerst online wat ervaring opdoen. Anderzijds zie ik al enkele retailers daarvan terugkomen. Iedereen moet zijn eigen pad bewandelen, zien hoe het evolueert en vooral niets overhaast beslissen.’

Tijd voor iets anders 

Voor Luc nog maar dacht aan een bedrijfsovername werkte hij bij Transmark, een internationaal bedrijf dat afsluiters en pompen verdeelt. “Ik ben daar in ‘89 begonnen als sales engineer en ben door de jaren opgeklommen naar de positie van directeur. Ik had wel financiële doelstellingen, maar mocht voor de rest zelf beslissen over mijn productvoering, marketing, personeelsbeleid… Ik voelde me 100% ondernemer voor dat bedrijf.” Toen Transmark in 2010 werd overgenomen door een Amerikaanse groep (MRC) veranderde dat: “Vanaf toen werd alles centraal geregeld. Plots was ik niet meer dan een ‘gerant in een snoepwinkel’. Ik besefte dat het tijd was voor iets anders, maar na zo lang koning van mijn vestiging te zijn, zag ik het niet zitten om voor een ander bedrijf te gaan werken. Het lag dus voor de hand dat ik zelf een zaak zou opstarten of kopen.” 

Week van de bedrijfsoverdracht 

“Door mijn ervaring dacht ik dat het nogal eenvoudig zou zijn om snel iets te kopen, maar dat was niet zo. Ik ben in verschillende projecten gestapt, maar kreeg ze niet succesvol afgerond”, geeft Luc toe. Daarom ging hij op zoek naar meer informatie. “Op de website van VLAIO wordt het overnametraject duidelijk beschreven en je vindt er ook de contactgegevens van experten in bedrijfsoverdracht. Tijdens de Week van de Bedrijfsoverdracht in november organiseren ze ook verschillende evenementen en gratis adviesgesprekken.”

Op een eventdag rond overnames vond Luc de juiste contacten: “Ik heb daar de Entrepreneurial Buyout Academy van de Vlerick Business School leren kennen, waar ik me meteen voor inschreef. Nog voor die opleiding was afgerond, voelde ik me gesterkt om een geschikt bedrijf te zoeken. Datzelfde jaar nog heb ik mijn eerste bedrijfsovername afgerond.” 

Weet wat je wil 

Als eerste stap stelde Luc een lijst op van kenmerken waaraan zijn ideale bedrijf moest voldoen: “Als je begint te zoeken, wordt de goesting om te kopen groter. Dus voor je echt naar bedrijven gaat kijken, moet je weten wat je wil, zodat je niet snel een bedrijf koopt dat je na drie jaar al beu bent. Zeker in een klein bedrijf, waar de bedrijfsleider ook de aankoper, verkoper en technieker is: als de activiteiten van het bedrijf je dan niet helemaal liggen, is het moeilijk om door te zetten. Zelf zocht ik naar een technische organisatie in het Antwerpse, liefst met enige niche-activiteit zodat ik niet met jan-en-alleman moest concurreren.” 

Ondertussen heeft Luc al drie overnames tot een succes gebracht. “Het eerste bedrijf dat ik overnam was AMW, in 2014. Vatis volgde in 2017 en in augustus 2021 hebben we nog een derde bedrijf overgenomen dat nu onder AMW Industry valt”, legt hij uit, “AMW is een mechanische werkplaats, gespecialiseerd in een coatingtechniek om machineonderdelen slijtvast te maken. Ik ben van mening dat je tweede bedrijf moet passen bij wat je al aan het doen bent. De activiteiten van Vatis waren complementair aan die van AMW, dus toen de eigenaar in 2017 zijn bedrijf overliet, was ik meteen geïnteresseerd. Vatis had het commerciële luik dat AMW miste en andersom kon de werkplaats van AMW ook Vatis ondersteunen.”

Een laatste tip 

Voor ondernemers met overname-ambities heeft Luc nog het volgende advies: begin niet te vroeg met onderhandelen. “Bied gewoon de prijs die de verkoper vraagt. Zo schakel je andere geïnteresseerden uit en staat het hoofd van de eigenaar al naar een deal met jou. Daarna begin je aan de due diligence (het boekonderzoek) en uit die informatie zal blijken of de prijs gerechtvaardigd is. Dan heb je sterke argumenten om aan de finale onderhandeling te beginnen.” 

Starten door overname

Caroline Vercauteren studeerde af als apotheker en ging aan de slag als apotheker-vervanger. "Een toffe job, maar na een paar jaar had ik het gezien. Ik wilde meer. Op dat moment zochten mijn schoonouders een overnemer voor hun charcuteriebedrijf. BonRill was toen nog klein en produceerde en leverde vleeswaren aan slagers en traiteurs uit de buurt, in Ieper. Normaal gezien zou mijn man Thomas de zaak overnemen, maar die zat op zijn plek in de farma-industrie.”

Thomas Vandromme: “Ik wist dat Caroline ondernemingszin had. Ook al stond het in de sterren geschreven dat ik BonRill zou overnemen, toch vond ik het beter dat mijn vrouw dat zou doen. Ze wilde – en wil – vooruit. Dat is wat BonRill nodig had, want we draaiden elk jaar ongeveer dezelfde omzet. Eigenlijk stonden we stil. En stilstaan, dat is achteruitgaan. Dus nam Caroline de zaak over.”

Caroline: “Een familiebedrijf overnemen is niet altijd gemakkelijk. Zeker de eerste drie jaar heb ik veel geleerd. Het businessmodel liep op zijn einde, zowel qua producten als qua klanten. Er zijn steeds minder lokale beenhouwers en vlees heeft de laatste jaren een minder goede reputatie gekregen. Dus namen we de beslissing om over te schakelen naar vegetarische voeding. We, want ook mijn man is aandeelhouder en vooral achter de schermen betrokken bij het bedrijf.”

Oesterzwam, de biefstuk van de groenten

Thomas: “Wij zijn ervan overtuigd dat als je mensen meer vegetarisch wil laten eten, het vooral lekker moet zijn. Veel vleesvervangers zijn gemaakt van soja, een allergeen dat ook niet de grootste voedingswaarde heeft. Dat moest beter kunnen, met bijvoorbeeld oesterzwammen. Daarin zitten heel wat voedingsstoffen zoals mineralen, én ze hebben een aangename bite. Niet voor niets worden oesterzwammen de biefstuk van de groenten genoemd.”

Caroline: “Ook belangrijk is dat je oesterzwammen overal kan kweken, ook op koffieresten of ander organisch afval. Die oesterzwammen vormen dan de basis van onze producten. We maken er tonijnbasis, kipbasis of andere vleesbasis mee. Eigenlijk maken we dus vlees of vis na. En omdat het echt om een innovatief product gaat, vroegen we bij VLAIO een ontwikkelingsproject aan. Dankzij die subsidie hadden we de middelen om onze R&D uit te breiden en een mooi gamma aan producten te ontwikkelen”

Duurzaam, lekker en lokaal alternatief

Caroline: “Ons vegetarisch aanbod is op de markt onder de naam van BonMush – de mush verwijst naar de oesterzwammen, natuurlijk. We willen een leuk Belgisch merk zijn en mensen op een niet-activistische manier laten kennismaken met lekkere plantaardige producten.”

Thomas: “Ons grootste doel is om de drempel naar beneden te halen, om duidelijk te maken dat vegetarisch eten echt lekker kan zijn en dat we het ook lokaal kunnen produceren. Ook dat is voor ons belangrijk, in het kader van duurzaamheid. We willen met BonMush niet zomaar een startup zijn die een opportuniteit ziet. Nee, we willen echt duurzaam te werk gaan. Vandaar dus onze keuze om met lokale telers te werken, en om daarnaast ook alles zelf te maken – zoals de sauzen. Daarvoor gebruiken we trouwens koolzaadolie en geen palmolie, want die past niet in onze duurzaamheidsvisie. Ook onze verpakkingen zijn zo ontwikkeld dat ze gemakkelijk gerecycleerd kunnen worden. Je hoort het, we wilden het van het begin echt ineens goed doen.”

Caroline: “We startten vanaf nul, want BonRill maakte vleesproducten. Toen we wilden omschakelen naar vegetarische alternatieven hadden we echt wel subsidies nodig. Zonder de steun van VLAIO hadden we dat niet grondig kunnen doen en zouden we niet staan waar we nu staan.”

De toekomst? Die zou zeer MUSHY kunnen zijn 

Caroline: “Mijn grootouders hadden een varkenskwekerij. De laatste jaren ligt vlees onder vuur, om  verschillende redenen: de ecologische voetafdruk, het dierenwelzijn, de gezondheidsrisico’s. Mensen denken twee keer na voor ze vlees eten of worden flexitariër. En dat voelen veekwekers ook, meer en meer stallen komen leeg te staan. Wat als we die boeren nu de kans geven om in die stallen oesterzwammen te kweken, die wij dan afnemen. Op dit moment staan we nog niet zo ver, maar het is wel een idee dat we in de toekomst verder willen uitwerken.”

Thomas: “We willen op termijn echt zoveel mogelijk met lokale partners samenwerken. Die korte keten vinden we erg belangrijk. Maar daarvoor moeten we eerst een afzetmarkt creëren. Colruyt gaf ons intussen de kans om een deel van ons gamma via hun winkels te verkopen, en daar zijn we hen enorm dankbaar voor. In Nederland zijn zeven van onze vegetarische producten te koop bij Albert Heijn – dat is ook geweldig.”

Het duurzaam verhaal slaat aan

Caroline: “De volgende stap is Duitsland. Je ziet, we willen blijven groeien. De wereld is aan het veranderen en wij willen echt een positieve bijdrage leveren. BonMush is geen eendagsvlieg. Ons verhaal slaat ook aan. De laatste tijd krijgen we wel wat spontane sollicitaties – zelfs van mensen die in de vleesindustrie werken. Ze zijn op zoek naar een bedrijf dat verschil wil maken en voelen zich aangesproken door ons verhaal. Duurzaamheid zit ‘m ook in die lokale verankering, in mensen de kans geven om deel te nemen aan onze missie.”

“Onze producten zijn vlees- en viskopieën, maar volgens ons is dat de beste manier om het grote publiek te overtuigen en eens vegetarische alternatieven te proberen. Binnenkort starten we met wokreepjes en er zit al een vegetarische witte pens in ons aanbod. Door zulke producten op de markt te brengen, verlaag je echt de drempel.”

Vrouwelijke visie in mannenwereld

Caroline: “De vleesverwerkende sector is echt een mannenwereld. Dat merkte ik ook toen ik bij BonRill startte. Ik wilde het allemaal vlotter, moderner en minder strikt hiërarchisch. We hebben nu echt een tof team, allemaal mensen met het hart op de juiste plaats.”

“Eén van de redenen waarom ik de overschakeling van vlees naar vegetarische producten wilde maken, zijn mijn twee jonge kinderen. Vlees staat niet meer in de voedingsdriehoek, het staat er zelfs naast als iets wat je best heel beperkt eet. En ik kan je vertellen: onze kinderen eten heel graag vegetarisch ‘vleesje’.”

Voorbeeld voor andere vrouwen

“Als ik mijn verhaal mag vertellen, begrijpen mensen ons. We zijn een klein bedrijf en ik wil vertellen waar we vandaan komen. Dat we geen startup zijn die bezig is met alleen winst maken, maar dat we dit met overtuiging doen. We willen op een positieve manier een bijdrage leveren aan een betere wereld. En als vrouwelijke ondernemer wil ik ook een voorbeeld zijn voor andere vrouwen. Ik maak zelf de switch van farma naar een heel andere sector, met alle onzekerheden en twijfels die daarbij komen kijken. En ook dat verhaal wil ik vertellen: het is niet omdat je een diploma behaald hebt, dat je bent afgestudeerd. Een growth mindset is enorm belangrijk.”

Wat voor type ondernemer ben je?

“Ik ben in eerste plaats iemand die een steen wil verleggen binnen de food- en hospitality-sector. Ik ben een wereldverbeteraar en heb geleerd dat je dat alleen kan zijn in een gezond bedrijf. Daarom ben ik 50% van de tijd kok en 50% ondernemer. Wanneer het accent op koken ligt door een nieuw kookboek of tv-programma, spits ik me daarna weer toe op het ondernemen. Die balans bewaak ik bewust.”

Heb je het ondernemerschap al vroeg meegekregen?

“Ik ben opgegroeid in de slagerij van mijn ouders, die dubbele focus op koken en ondernemen zat er toen al in. In de jaren tachtig had mijn vader al drie slagerijen overgenomen om zelf te kunnen groeien. Iets kopen was stoer en verkopen bijna taboe. Tegenwoordig is het soms omgekeerd. Iets verkopen en cashen wordt bijna prioriteit. Dat is ook weer niet goed. Ook daar zoek ik het midden op.”

Het catering- en traiteurbedrijf dat je voor Balls & Glory had, heb je overgelaten. Waarom?

“Na bijna 10 jaar had ik het gevoel dat het bedrijf beter zou kunnen groeien binnen een grotere groep. Op zo’n punt is een overname een interessante tool om aan schaalvergroting doen. Vandaag voelt het met Balls & Glory eerder vanzelfsprekend om zélf een merk over te nemen en onder onze vleugels te laten groeien. Hoewel we stiekem wel beseffen dat we sneller zouden kunnen groeien in Nederland bijvoorbeeld, onder de vleugels van een operationele partner.”

Stel dat je vandaag een bedrijf zou overnemen, welk zou dat kunnen zijn?

“Om heel eerlijk te zijn … We zijn voortdurend op overnamepad. Er zijn twee opties. Oftewel een bedrijf dat we verticaal kunnen integreren. Zo zou het niet onlogisch zijn om ons dieper in te kopen in een aardappel- of varkensboerderij waarmee we nu al samenwerken. Een tweede optie is een ander fast casual merk overnemen, zoals La Place of The Avocado Show, of een keten met een breed netwerk aan locaties waar we willen openen. Daardoor kunnen we in de breedte groeien.”

Waarom passen overnames bij jou?

“Overnames zijn een handige tool om snelheid te kunnen pakken. Dat is echt ‘1+1=3’. Daarnaast is het voor mij een geruststelling om te weten dat een merk collectief goed kan worden en zonder al te grote taboes van eigenaar kan veranderen. Je bent een huis aan ’t bouwen, maar als ’t te groot wordt voor jou kan je het verkopen. Tegelijkertijd kan je ook het huis naast je kopen als je op je eigen limieten botst.”

Stel dat je toch ooit Balls & Glory zou overlaten, aan wie zou dat dan zijn?

“Ik verkoop alleen aan iemand die in staat is om de bedrijfswaarden en cultuur te versterken, eerder dan af te toppen.”

Hoeveel is Balls & Glory ondertussen waard volgens jou?

“Af en toe krijgen we een bod naar ons toe geslingerd. Daardoor heb ik geleerd dat een waardering afhangt van de overnemer. Daarnaast heb ik altijd de sleutel gebruikt waarbij je de waarde van de ebitda maal 6 tot 15 doet. Ebitda is de brutowinst van je bedrijf voor aftrek van kosten zoals belastingen, interest, afboekingen en afschrijvingen. Aangezien overnemers meestal kiezen voor groeibedrijven is dat een goede manier om de groeimarge in rekening te brengen.”

Hoe zien je toekomstplannen eruit?

“We willen Balls & Glory graag uitrollen in Nederland. Daarnaast willen we onze positie verstevigen in Vlaanderen. Vandaar dat een potentiële overname van een tweede resto keten niet zo gek zou zijn. Maar focus is een heilig goed, dus ik ben een voorzichtig man – soms misschien te voorzichtig.”

Toen José Verbrugghe zijn zoektocht startte naar een overnemer, kwam hij al snel bij UNIZO terecht. Hij volgde de infosessie 'Denk vroeger aan later' en leerde zo het platform Overnamemarkt kennen. José: “Tijdens de infosessie kregen we zeer gericht informatie en waren we meteen overtuigd van de aanpak op maat van een kleiner bedrijf zoals het onze. Bovendien zijn de grotere spelers vaak niet geïnteresseerd om een kleine kmo zoals de onze te begeleiden. We besloten om het overnametraject op maat voor kleine ondernemingen te volgen. UNIZO en de specialisten van KBC lichtten ons bedrijf door en overliepen de verschillende mogelijkheden. Zonder er doekjes om te winden, gewoon heel concreet uitgelegd wat we konden doen en vooral wat we konden verwachten. En dat tegen een erg betaalbare prijs. Kort daarna hebben we ons bedrijf te koop aangeboden op Overnamemarkt.be.”

Veel interesse

Er reageerden zo’n 30 geïnteresseerden op de advertentie, heel wat meer dan José had verwacht. José: “Veel ondernemers zijn op zoek naar een uitbreiding van hun activiteiten en/of werkregio. Of ze willen het over een totaal andere boeg gooien. We waren best onder de indruk van de interesse. Stilaan werden we ook meer bedreven in het onderhandelen en merkten we dat niet elke reactie even veelbelovend was als ze er op het eerste gezicht uitzag. Zo toonden ook enkele grote bedrijven interesse, maar die bleken enkel uit op ons klantenbestand. We hadden hard gewerkt voor onze zaak en wilden dat onze klanten in bekwame handen belandden, met dezelfde service die ze gewoon waren.”

Twee overnames in één

Het technische aspect van de weegschalen en vooral de kassa-systemen bleek voor veel kandidaat-overnemers een struikelblok. Dus werd beslist om de zaak op te splitsen: enerzijds de kassasystemen en anderzijds de weegschalen en de ijkgewichten. Een goede keuze, zo blijkt. José: “De kassasystemen en de nazorg ervan konden we overlaten aan een collega. Voor het andere stuk vonden we via Overnamemarkt een geschikte kandidaat, met wie het meteen klikte en met wie we snel tot een voor beide partijen aanvaardbare overeenkomst zijn gekomen. Beide overnames waren na ongeveer één jaar rond.”

Deskundige begeleiding

Over de deskundige begeleiding door UNIZO heeft José alleen maar lovende woorden. José: “Op de UNIZO-infosessie leerden we Guido Seghers van Overnamemarkt kennen. Bij elke vraag die we hadden, werden we uitstekend begeleid. Hij volgde ons dossier van nabij op en contacteerde ons regelmatig om te polsen naar de vorderingen en om raad te geven. We zouden dit traject aan elke kleine kmo met overnameplannen aanraden.”

Je buikgevoel volgen

Davy VandenBroucke nam het luik van de weegschalen over. Nu, één jaar later, kijkt hij tevreden terug op zijn beslissing. Davy: “Ik dacht er al een tijdje over na om iets over te nemen, alleen was ik er nog niet uit wat. Ik ging online op zoek en botste toevallig op het zoekertje van Verbrugghe op de website van Overnamemarkt. Het was de juiste regio en ook het product en de sector spraken mij aan. Ik nam contact op en van het een kwam het ander. Je weet nooit op voorhand hoe het zal lopen. Op een bepaald moment moet je gewoon durven je buikgevoel volgen en springen.”

Vlot overnametraject

Doordat het om een parttime bezigheid gaat, kan Davy het blijven combineren met zijn andere job, het onderhoud en de herstelling van airco’s en tractoren. Davy: “De combinatie is soms wel pittig en ik had de carrièreswitch misschien wel wat onderschat. Toch kijk ik er enkel met een positief gevoel op terug. Het overnametraject zelf verliep erg vlot en ook het contact met de overlater zat goed. José liep een tijdje met me mee, zodat ik de tijd had om de klanten te leren kennen en de nodige technische kennis op te doen. Ik heb het voorbije jaar erg veel geleerd. Tot op vandaag is hij nog steeds bereid om advies te geven of te helpen waar nodig.”

José: “Voor de nieuwe eigenaars ligt de weg open naar een nieuwe toekomst, voor ons naar een welverdiend pensioen. Alhoewel we nog een tijdje achter de schermen zullen meewerken, vooral voor het geven van technisch advies. Met veel plezier trouwens. Ik ben blij dat ik me nog nuttig kan maken en dat onze klanten in goede handen zijn.”

Begeleid door een bemiddelaar

Op 57-jarige leeftijd vond Carl dat het tijd was om een koper te zoeken voor Vermo. “Een overname moet volgens mij gebeuren op het moment dat je als overlater nog energie en motivatie hebt. Zo’n proces vereist namelijk heel wat tijd en kracht. Zeker omdat ik het heel belangrijk vond dat Vermo in goede handen terechtkwam. Ik heb niet gewacht tot ik mijn pensioengerechtigde leeftijd bereikt had. Binnen de familie waren er geen enthousiastelingen, dus besloot ik enkele potentiële bemiddelaars te contacteren om mijn overname te begeleiden. Uiteindelijk gaf ik het vertrouwen aan Veerle Declercq van Aquis. Veerle was de perfecte bemiddelaar en schakel! Alleen had ik het nooit gekund.”

Op zoek naar een overnemer

Veerle begon haar zoektocht naar een overnemer. “Eerst kijken we welke waarde de aandelen van het bedrijf vertegenwoordigen en brengen we een hoop administratieve zaken in orde. Vervolgens maken we bij Aquis nagenoeg altijd gebruik van OvernameMarkt.be. Dit platform van UNIZO biedt een handig overzicht van alle lopende bedrijfsovernames. Via deze weg kwamen Willem Verstraete en zijn vrouw Ellen Aernout uiteindelijk naar voor als de meest geschikte overnemers.”

Complementair met Willems andere onderneming

Willem is vrij vertrouwd met de sector. Hij richtte begin 2019 de Belgische vestiging van Sandstra op. Dit is van oorsprong een Nederlands bedrijf en een van de marktleiders in Europa op het gebied van RVS afwateringssystemen in de voedingssector. Sandstra en Vermo kenden elkaar, aangezien ze actief zijn op dezelfde markt. Dankzij het complementaire aanbod was de overname een grote opportuniteit. De overname van Vermo creëert een goede samenwerking tussen de twee bedrijven.  Voorlopig blijven het dan ook twee aparte ondernemingen.

Eensgezindheid cruciaal

Zowel Carl als Willem hebben erg veel aandacht besteed aan de goede verstandhouding tijdens de onderhandelingen. Alhoewel Carl geen aandeelhouder meer is, wou hij zich nog niet onmiddellijk losrukken van Vermo en zal hij nog enkele jaren actief blijven binnen het bedrijf.  Bij de gesprekken werd elke doelstelling zorgvuldig en gemoedelijk overlopen, zodat beide bedrijven zich sterker en completer in de markt kunnen positioneren. Momenteel zitten Carl en Willem op eenzelfde bureau en ook Ellen en Ria werken samen. Samen waarborgen ze de toekomst van Vermo nv!

Architectuur en ruimte

Stramien Architectuur & Ruimte cv is een interdisciplinair ontwerpbureau, gespecialiseerd in architectuur en ruimte. Hun sterkste drijfveer is de integratie van deze twee disciplines. Bovendien is Stramien begaan met de duurzaamheid van hun projecten, ze trachten onder andere de biodiversiteit te vrijwaren. Het bedrijf is gelegen in de stad Antwerpen, nabij Berchem.

Ongewone overnamevorm

Drie jonge partners engageerden zich om samen met Bart de organisatie verder uit te bouwen en de nieuwe krijtlijnen uit te zetten. Samen kozen ze voor een niet alledaagse overdracht: het aandeelhouderschap kwam open te staan voor alle medewerkers. Elk van hen kreeg de vraag of ze mee eigenaar wilden worden. Inmiddels is twee derde van de 35 medewerkers ook aandeelhouder. Weliswaar werd gekozen om meerderheidsaandeelhouderschap uit te sluiten. Er geldt een plafond van 10% beslissingsrecht. Zo wil Stramien vermijden dat enkele machtige aandeelhouders autonoom beslissingen kunnen nemen. Het is echt de bedoeling iedereen te betrekken bij de beslissingsprocedure. En dat loont: het engagement van de medewerkers is flink gegroeid.

Juridische begeleiding

Door de overname transformeerde Stramien ook naar een andere vennootschapsvorm: de coöperatieve vennootschap (cv). Om het juridisch deel van de omvorming in goede banen te leiden, deed Stramien beroep op Cera. Cera informeert en adviseert organisaties over coöperatief ondernemen. Hannes Hollebecq, adviseur coöperatief ondernemen, en zijn collega's hebben de structuur van Stramien ontworpen zoals Stramien zelf gebouwen ontwerpt. Zij werkten een uitvoerbaar juridisch kader uit, waar Stramien onmiddellijk mee aan de slag kon.

Transparantie

Stramien is een coöperatie. Dat vereist veel overleg, een goede communicatie en transparantie. Daar probeert Stramien dan ook echt werk van te maken, met resultaat: hun ambitieuze projecten komen veel verder dan zonder de inbreng van alle medewerkers. Uiteraard is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, maar Bart ervaart toch diverse voordelen van een werkerscoöperatie, een onderneming waar de medewerkers/ personeelsleden de aandeelhouders zijn, met name: 

• door met veel medewerkers in te stappen, is het ook haalbaarder voor iedereen
• de aandelen en het eigenaarschap zijn gespreid, en dat verzekert ook meer de continuïteit van de onderneming
• en vooral, het is een gedeelde onderneming, met een sterke(re) betrokkenheid en lange termijn engagement van de medewerkers-mede-eigenaars.

De macht zit niet bij één persoon. En het bedrijf is er zeker van: net dat is hun sterkte!