Duurzame ruimtelijke ontwikkeling vereist een balans tussen open en bebouwde ruimte. Zowel het Europees als het Vlaams beleid streeft er daarom naar om op termijn bijkomend ruimtebeslag en verharding naar nul te herleiden. Het Vlaamse proces om deze doelstelling te bereiken, is beter gekend als de ‘bouwshift’. Deze kent op vele vlakken uitdagingen én er zijn amper technologische instrumenten voorhanden die de implementatie van de bouwshift ondersteunen. De provincie Antwerpen wil een instrument ontwikkelen dat op basis van een GIS-analyse een connectie kan maken tussen enerzijds locaties waar men bijkomende verharding, ruimtebeslag of harde bestemmingen nastreeft en anderzijds locaties waar men harde bestemmingen, ruimtebeslag of verharding wil wegnemen.  

Zo’n instrument  biedt tal van voordelen. Ten eerste centraliseert het projecten en visualiseert ruimtelijke kansen. Door de ruimtelijke afweging deels te digitaliseren, wordt een meer uniforme benadering van projectgebieden nagestreefd. Daarnaast verlaagt het instrument de werklast bij gemeentelijke omgevingsambtenaren en provinciale ruimtelijke planners, en kunnen ook de andere Vlaamse provincies het instrument inzetten.