Met het PIO-project Slimme Personalisatie van het Cultuuraanbod in Antwerpen Testen (SOCRATES) wilden de stad Antwerpen en Digipolis de haalbaarheid en doeltreffendheid onderzoeken van een individueel cultureel gebruikersprofiel. Via een dergelijk profiel wil de stad Antwerpen gepersonaliseerde aanbevelingen aanbieden aan de Antwerpse cultuurliefhebber (cultuur-op-maat) op diens eigen verzoek en op basis van diens digitale culturele DNA.

Dat unieke digitale culturele DNA was het vertrekpunt van SOCRATES. Het gaat om een individueel cultureel profiel op basis van de gegevens die de cultuurdiensten over de gebruiker verzamelen (A-kaart, surfgedrag op websites, aankoop van tickets, leentransacties bij de bibliotheek, abonnementen op nieuwsbrieven, etc.), aangevuld met (realtime) contextuele informatie (locatie, weersomstandigheden, etc.) en data uit externe bronnen (sociale media, etc.). Dit alles uiteraard conform de privacyregelgeving (GDPR-compliance) en mits toestemming van de gebruiker zelf.

Op basis van het digitale culturele profiel van de gebruiker kan Artificiële Intelligentie (AI) suggesties doen voor bv. literatuur en allerhande culturele activiteiten. De AI-algoritmes worden specifiek getraind om de gebruiker te 'verwonderen' (serendipiteit) met voldoende diversiteit in het culturele aanbod zodat de gebruiker niet in zijn eigen afgeschermde informatiebubbel (of filterbubbel) blijft vastzitten.

In het kader van het PIO-project SOCRATES wilden de stad Antwerpen en Digipolis enerzijds onderzoeken hoe een dergelijke gepersonaliseerde culturele gebruikerservaring kon worden gerealiseerd binnen het kader van de privacyregelgeving (GDPR), en anderzijds strategisch onderzoeken welke houding gebruikers aannemen ten opzichte van het idee dat hun persoonlijke gegevens worden gebruikt in functie van een gepersonaliseerd (cultuur)aanbod.

De beoogde technologische oplossing voor SOCRATES was een Digital Experience Platform (DXP) gevoed door een persoonlijk cultuurprofiel en verrijkt met een verwonderingsalgoritme. Bedoeling was om het DXP modulair op te bouwen zodat een maximale koppeling met bestaande en toekomstige IT-architectuur, in het bijzonder het Antwerp City Platform as a Service (ACPaaS) mogelijk zou zijn. ACPaaS biedt via engines een 'blokkendoos' van herbruikbare (generieke) backend services aan zodat (specifieke) frontend applicaties sneller, eenvoudiger en krachtiger gemaakt kunnen worden. Het met SOCRATES beoogde DXP als uitbreiding van ACPaaS kon deze lijn doortrekken naar de applicatie frontends, of alle digitale touchpoints met de (culturele) gebruikers.

Als concrete deliverable van het PIO-project SOCRATES wilden de stad Antwerpen en Digipolis komen tot de realisatie van een Minimal Viable Product (MVP) van het DXP om de beoogde concepten te kunnen valideren. Met het DXP-MVP wilden de stad Antwerpen en Digipolis aanbevelingen bezorgen aan gebruikers, vervolgens nagaan of ze op de aanbevelingen ingingen, en tot slot feedback over hun ervaringen opvangen. Het DXP-MVP moest ook al de dimensie van '(ver) vooruitstrevende gebruikerservaring' (m.i.v. 'verwondering') bevatten door de inzet van User Interface (UI)- en User Experience (UX)-technologie en door de toepassing van een AI-verwonderingsalgoritme.