Succesvolle IT-en telecomzaak 

Voor het begin van Millennium moeten we teruggaan naar 1998, toen Hans Baert in bijberoep startte als verdeler van computers en toebehoren. Toen hij in 2000 overschakelde naar hoofdberoep en kort daarna zijn vrouw in de zaak stapte, ging het snel. Hans: “Eind 2005 testten we het concept van een winkel een eerste keer uit, met een opendeurdag in een tent voor ons huis. En dat was meteen een groot succes. In april 2006 openden we onze winkel in een huurpand in de Wielsbekestraat. In 2014, ten slotte, verhuisden we naar een eigen pand in de Hoogstraat.”

De zaak telde naast Hans en Hilde nog twee medewerkers. Toen eind 2021 een van de medewerkers stopte en begin 2022 ook de tweede persoon uitviel, stonden Hans en Hilde voor een moeilijke beslissing. Hans: “Ik was regelmatig op verplaatsing bij klanten voor onderhoud en mijn vrouw stond er dan ook vaak alleen voor in de winkel: een onhoudbare situatie. Toen het in het voorjaar van 2022 wat minder ging met haar gezondheid, stond ik er plots alleen voor. Werkweken van 80 uur waren geen uitzondering. Er moest iets veranderen.”

Een geïnformeerd man …

“Tijdens de Week van de Bedrijfsoverdracht in 2021 was ik uit interesse al eens gaan luisteren op een infoavond van UNIZO in Roeselare. Een echte aanrader! Ik kreeg er heel wat informatie en besliste om in te stappen in hun traject. Ik liet mijn zaak doorlichten om te weten hoeveel het waard was, iets wat ik zelf erg moeilijk vond om in te schatten. We werden ongelooflijk goed begeleid door Yves Huyghebaert van KBC en er volgde een publicatie op de website overnamemarkt.be. Op zich kwam er weinig reactie op het zoekertje, maar ik heb erg veel aan dat traject gehad. Bovendien is het betaalbaar en meer dan zijn geld waard.”

Toen Hans in het voorjaar van 2022 met een leverancier sprak over zijn concrete plannen om de zaak over te laten, bracht die hem in contact met een ondernemer uit de sector die wilde uitbreiden. Contactgegevens werden uitgewisseld, er werd afgesproken en na vier maanden was de overname een feit. Hans: “Het eerste contact was in april en op 25 juli was de overdracht rond. Dat alles zo snel ging, is te danken aan de goede voorbereiding. Ik wist wat mijn zaak waard was, waarop ik moest letten, bij wie ik waarvoor terecht kon … Die informatie was op dat moment goud waard.”
 

Met een dubbel gevoel 

“Je zaak overlaten, dat doe je met een dubbel gevoel. Enerzijds heb je de indruk dat je je klanten in de steek laat en doet het pijn om iets af te geven dat je al die jaren hebt opgebouwd. Maar anderzijds, als je het met een gerust hart kunt overlaten, geeft het enorm veel voldoening. En dat was nu echt wel het geval. Toen de nieuwe winkel, onder de naam De Computerfabriek, twee weken open was, hebben we onze klanten uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Dat gaf ons de kans om op een mooie manier afscheid te nemen en onze klanten voor te stellen aan de nieuwe eigenaars. Ik ben zo blij dat we dat nog hebben kunnen doen.”

Tijd voor Hans om op zijn lauweren te rusten? Toch niet. Hans: “Het was nooit mijn bedoeling om na de overname te stoppen met werken. Wel om ervoor te zorgen dat mijn klanten verder geholpen werden. En dat mijn vrouw en ik onze levenskwaliteit terug hadden. Ik werk momenteel voltijds op zelfstandige basis voor een van mijn grootste klanten, die we van bij het begin uit de overname hebben gehouden. Zo kan ik blijven doen wat ik graag doe.”

Blijven praten

Als ervaringsdeskundige geeft Hans graag nog enkele tips mee aan ondernemers die in dezelfde situatie zitten. “Begrip voor de overnemer is volgens mij erg belangrijk in dit proces. Die doet uiteindelijk een zware investering. Probeer dus naast je eigen situatie ook die kant van het verhaal te zien. Daarnaast is luisteren naar elkaar en blijven praten cruciaal. Wij beslisten om de onderhandelingen zelf te doen en niet via een bemiddelaar. Dat was niet altijd gemakkelijk. Na al die jaren heb je je eigen visie op je zaak en die moet je kunnen loslaten. Zit je met iets, gooi het op tafel, praat erover en zoek samen naar een oplossing.”

“Ik heb altijd het lot van mijn klanten vooropgesteld en kan met de hand op het hart zeggen dat ik elke klant die ik nu tegenkom, recht in de ogen kan kijken. We hebben nog steeds contact met de nieuwe eigenaars. Af en toe bellen ze nog eens met een vraag. En ik spring zelfs af en toe nog eens binnen in de winkel, om te horen hoe het gaat.”

Spanlux plaatst spanplafonds en ontwikkelde hiervoor een eigen uniek systeem, waarmee het zich onderscheidt in de sector. Christ Verhaeghe: “16 jaar geleden startte ik Spanlux op vanaf nul. Door in te zetten op technologische ontwikkeling groeide de zaak uit tot wat het vandaag is. Toen ik 60 jaar werd, vond ik het tijd om aan de toekomst van het bedrijf te denken. Ik hoorde spreken over een termijn van drie tot zes jaar om een overnemer te vinden en alles rond te krijgen. Dus besloot ik om meteen aan de slag te gaan.”

Wat is mijn bedrijf waard?

Christ: “Ik had gesprekken met enkele kandidaat-overnemers, maar die verliepen niet altijd constructief. Ik had het gevoel dat ik maar wat in het wilde weg aan het zoeken was. De drempel om zelf rechtstreeks overnemers aan te spreken, bleek te groot. Bovendien had ik geen duidelijk beeld van de waarde van mijn zaak.”

Uiteindelijk ging Christ naar een infosessie van Overnamemarkt, georganiseerd door UNIZO. Zo kwam hij bij Yves Huyghebaert van KBC terecht. Christ: “Toen ik met Yves sprak, was er meteen een klik. Kort na de infosessie had ik opnieuw een afspraak met een potentiële overnemer. Ik ging te rade bij Yves en hij raadde me aan om contact op te nemen met BlueBridge uit Oostkamp. Zij kwamen mee luisteren en al snel bleek dat de prijs die de overnemer wilde betalen veel te laag was. Dat heeft mijn ogen geopend.”

Alles begint met een goede voorbereiding

Christ: “Yves adviseerde me om de zaak niet meteen op Overnamemarkt te zetten, maar eerst een analyse te laten doen door BlueBridge. Er kwam een draaiboek, er werd werk gemaakt van een waardebepaling van de zaak met o.a. een schatting van de gebouwen enz. Die voorbereiding was goud waard. Op basis van de cijfers en de informatie van BlueBridge kwamen maar liefst 70 potentiële kandidaten naar boven. Van die 70 werden er 20 opgebeld, waarvan er 7 bereid waren om te praten. Al snel vonden we een geschikte kandidaat-overnemer. Iemand die de zaak wou behouden, inclusief personeel, en verder uitbouwen. Een kans die we moesten grijpen. Exact zes maanden later was de overname rond.”

Wederzijds vertrouwen

Christ: “De maanden tussen het eerste gesprek en de uiteindelijke overname vond ik best een spannende periode. In januari werd een prijs bepaald en die blijft uiteraard vaststaan gedurende de onderhandelingen. Ondertussen moet de potentiële overnemer er vertrouwen in hebben dat we de zaak blijven runnen zoals we voorheen deden, zodat de waarde behouden blijft. En ook voor ons was het afwegen welke beslissingen we nog konden en mogen nemen, met name rond investeringen. Er was een nauwe samenwerking tussen de boekhouders van beide partijen gedurende het hele traject. Alle informatie werd gedeeld, in alle transparantie.”

Advies van buitenaf is van onschatbare waarde

Waarom je een externe partij zou inschakelen? Christ: “Advies van buitenaf is van onschatbare waarde. Yves Huyghebaert en BlueBridge hebben ons echt wegwijs gemaakt in het kluwen van overnemen en overlaten. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat mogelijkheden om je bedrijf financieel toegankelijker te maken voor een potentiële overnemer, zoals subsidies voor jonge starters, je kan jezelf als overlater borg stellen, je kan bepaalde zaken uit de vennootschap halen …”

“BlueBridge in Oostkamp is voor ons een echte aanrader. We hadden ervoor al met andere partijen samengewerkt, maar zonder succes. Ofwel vonden ze geen valabele kandidaten, ofwel waren de maandelijkse fees die ze aanrekenden veel te hoog en hadden ze er alle baat bij dat de zoektocht wat langer duurde. Voor de grotere spelers ben je als kmo vaak maar een nummer. Bluebridge wordt gerund door vader en zoon, het contact is er zeer persoonlijk. Ze zijn 100% met je zaak bezig en je wordt intensief begeleid, tegen een minieme maandelijkse fee. Je belt met een vraag en je krijgt heel snel een antwoord.”

Welverdiend pensioen

En wat nu? Christ: “De persoon die onze zaak heeft overgenomen, deed dat ter aanvulling van zijn eigen business en is erg ambitieus. Ook zijn echtgenote is ondertussen in de zaak gestapt. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik loop nog enkele maanden met hen mee, om hen te ondersteunen en te adviseren, zowel op technisch als op administratief vlak. Zolang ze mij nodig hebben, kunnen ze op mij rekenen. Daarna is het tijd voor een welverdiend pensioen.”

Toen José Verbrugghe zijn zoektocht startte naar een overnemer, kwam hij al snel bij UNIZO terecht. Hij volgde de infosessie 'Denk vroeger aan later' en leerde zo het platform Overnamemarkt kennen. José: “Tijdens de infosessie kregen we zeer gericht informatie en waren we meteen overtuigd van de aanpak op maat van een kleiner bedrijf zoals het onze. Bovendien zijn de grotere spelers vaak niet geïnteresseerd om een kleine kmo zoals de onze te begeleiden. We besloten om het overnametraject op maat voor kleine ondernemingen te volgen. UNIZO en de specialisten van KBC lichtten ons bedrijf door en overliepen de verschillende mogelijkheden. Zonder er doekjes om te winden, gewoon heel concreet uitgelegd wat we konden doen en vooral wat we konden verwachten. En dat tegen een erg betaalbare prijs. Kort daarna hebben we ons bedrijf te koop aangeboden op Overnamemarkt.be.”

Veel interesse

Er reageerden zo’n 30 geïnteresseerden op de advertentie, heel wat meer dan José had verwacht. José: “Veel ondernemers zijn op zoek naar een uitbreiding van hun activiteiten en/of werkregio. Of ze willen het over een totaal andere boeg gooien. We waren best onder de indruk van de interesse. Stilaan werden we ook meer bedreven in het onderhandelen en merkten we dat niet elke reactie even veelbelovend was als ze er op het eerste gezicht uitzag. Zo toonden ook enkele grote bedrijven interesse, maar die bleken enkel uit op ons klantenbestand. We hadden hard gewerkt voor onze zaak en wilden dat onze klanten in bekwame handen belandden, met dezelfde service die ze gewoon waren.”

Twee overnames in één

Het technische aspect van de weegschalen en vooral de kassa-systemen bleek voor veel kandidaat-overnemers een struikelblok. Dus werd beslist om de zaak op te splitsen: enerzijds de kassasystemen en anderzijds de weegschalen en de ijkgewichten. Een goede keuze, zo blijkt. José: “De kassasystemen en de nazorg ervan konden we overlaten aan een collega. Voor het andere stuk vonden we via Overnamemarkt een geschikte kandidaat, met wie het meteen klikte en met wie we snel tot een voor beide partijen aanvaardbare overeenkomst zijn gekomen. Beide overnames waren na ongeveer één jaar rond.”

Deskundige begeleiding

Over de deskundige begeleiding door UNIZO heeft José alleen maar lovende woorden. José: “Op de UNIZO-infosessie leerden we Guido Seghers van Overnamemarkt kennen. Bij elke vraag die we hadden, werden we uitstekend begeleid. Hij volgde ons dossier van nabij op en contacteerde ons regelmatig om te polsen naar de vorderingen en om raad te geven. We zouden dit traject aan elke kleine kmo met overnameplannen aanraden.”

Je buikgevoel volgen

Davy VandenBroucke nam het luik van de weegschalen over. Nu, één jaar later, kijkt hij tevreden terug op zijn beslissing. Davy: “Ik dacht er al een tijdje over na om iets over te nemen, alleen was ik er nog niet uit wat. Ik ging online op zoek en botste toevallig op het zoekertje van Verbrugghe op de website van Overnamemarkt. Het was de juiste regio en ook het product en de sector spraken mij aan. Ik nam contact op en van het een kwam het ander. Je weet nooit op voorhand hoe het zal lopen. Op een bepaald moment moet je gewoon durven je buikgevoel volgen en springen.”

Vlot overnametraject

Doordat het om een parttime bezigheid gaat, kan Davy het blijven combineren met zijn andere job, het onderhoud en de herstelling van airco’s en tractoren. Davy: “De combinatie is soms wel pittig en ik had de carrièreswitch misschien wel wat onderschat. Toch kijk ik er enkel met een positief gevoel op terug. Het overnametraject zelf verliep erg vlot en ook het contact met de overlater zat goed. José liep een tijdje met me mee, zodat ik de tijd had om de klanten te leren kennen en de nodige technische kennis op te doen. Ik heb het voorbije jaar erg veel geleerd. Tot op vandaag is hij nog steeds bereid om advies te geven of te helpen waar nodig.”

José: “Voor de nieuwe eigenaars ligt de weg open naar een nieuwe toekomst, voor ons naar een welverdiend pensioen. Alhoewel we nog een tijdje achter de schermen zullen meewerken, vooral voor het geven van technisch advies. Met veel plezier trouwens. Ik ben blij dat ik me nog nuttig kan maken en dat onze klanten in goede handen zijn.”

Groeigoesting

Vandaag staat Geens Dakmeesters bekend om zijn persoonlijke aanpak. “Wij luisteren naar wat onze klanten willen, vooral in renovatie, en zorgen voor een duurzaam toekomstperspectief. We respecteren niet alleen de steeds strengere EPC- en bouwnormen, maar houden ook rekening met eventuele latere plannen”, legt Nick uit. Die missie vervult hij met de ondersteuning van zijn moeder en in samenwerking met zijn broer, die operationeel de werven aanstuurt.  

Kmo-portefeuille

“Toen wij als zonen mee in de zaak stapten, hadden we niet alleen dromen voor onze klanten, maar ook voor de onderneming zelf.” Nick ging op zoek naar groeimogelijkheden en opleidingen en kwam zo in contact met Veerle Wullaert, geregistreerd dienstverlener in VLAIO’s kmo-portefeuille en expert in familiale opvolging. “Mijn vader had helaas nog geen oren naar dat groeiverhaal. Hij zag het niet zitten dat externen hem zouden vertellen hoe zijn zaak te runnen. Dus gaf ik het na een tijdje op. De contactgegevens van Veerle heb ik wel bewaard.” 

Welkome bedrijfsbemiddeling

Toen Luc Geens overleed, moesten de broers zelf hun boontjes doppen. “Ik zou de commerciële kant van de zaak opnemen en mijn broer ging de ploegen aansturen”, vertelt Nick. “Maar het eerste jaar was heel moeilijk. Ik kon de werven moeilijk loslaten en mijn broer had moeite met mijn aansturing. Bovendien zijn onze communicatiestijlen totaal anders. Dat zorgde voor heel wat wrijving.” Daarom nam Nick opnieuw contact op met Veerle. “In dat coachingstraject leerden we als samenwerkende familie beter met elkaar en onze nieuwe rollen omgaan. Met de drie broers samen startten we gesprekken over een familiecharter, dat met Veerles collega-expert in bedrijfsoverdracht Hilde nadien concreter vorm kreeg.” Hildes ondersteuning bestond ook uit de toelichting van een aantal juridische en bedrijfsmatige opties, zodat de gesprekken rond de aandelenverdeling en de toekomst van het bedrijf zorgzaam en vlot konden verlopen. 

Een echte aanrader

De worstelingen van Geens Dakmeesters zijn volgens Nick herkenbaar voor veel familiebedrijven. “De communicatie loopt niet altijd vlot en familiehoofden durven vaak geen stap opzij zetten. Nochtans had het ons veel tijd bespaard als mijn vader de bedrijfsopvolging al mee in gang had gezet.” 

Externe hulp

Volgens Nick voelen vakmensen zich soms te trots om hulp van buitenaf toe te laten, “maar externe experten zijn er om je te helpen. Ze treden op als meervoudig partijdige begeleider, zodat dingen bespreekbaar worden.” De hulp van Veerle en Hilde was dus essentieel om de emotionele én zakelijke puzzelstukjes te doen passen. “Eigenlijk haal je met deze VLAIO-ondersteuning meer professionalisme, kennis en ervaring binnen. Zo wordt je onderneming strategisch sterker en weet je hoe te communiceren over al dan niet behaalde doelen”, aldus Nick. Zijn advies aan andere overdragers? “Zorg dat je er op tijd bij bent. Durf afstand nemen zodat je opvolgers zelf knopen leren doorhakken, maar blijf beschikbaar als hulplijn. Die hulp hebben wij niet gehad, en dat voelt echt als een gemis.” 

Jouw slimme bedrijfsovername

De Geens-vergaderingen vinden steeds plaats onder drie grote foto’s van Nicks vader. “Zo is hij er toch bij, want ik ben er zeker van dat hij tevreden zou zijn. We kunnen inschatten wat hij zou denken – waarschijnlijk een zeer uitgesproken mening”, lacht Nick. “We hebben dezelfde passie voortgezet, maar met de hulp van de experten is er ook meer professionele kennis en een stevigere communicatie bijgekomen.”  

Sinds wanneer zag je jezelf als ondernemer?

“Sinds ik een btw-nummer kreeg. Ik werd zelfstandige op mijn 19e toen ik voor televisie begon te werken. Dat ik al jarenlang freelance werkte, maakte de doorstart naar mijn brillenmerk Odette Lunettes gemakkelijker. Al is een eenmanszaak wel een ander gegeven dan een boîte zoals Odette Lunettes runnen.”

Wat voor soort ondernemer ben je?

“Een risiconemer, net zoals de meeste ondernemers. Je bent maar zo goed als je laatste job en daarom moet je jezelf voortdurend uitdagen. Daarnaast is een goede ondernemer iemand die weet wat ie goed en vooral niet goed kan. Zo ben ik zelf minder bezig met cijfers, dat is meer mijn businesspartner Bob zijn dada. Ik focus op het creatieve. Ik ben het hart, terwijl hij meer de ratio is. We zijn een heel complementair team. Al zijn we beiden uiteraard wel betrokken bij elk proces van het bedrijf. ”

Jouw ambitie is simpel: ‘world domination’. Leg ‘ns uit.

“Vlamingen moeten daarmee lachen, maar ik meen dat héél serieus. Voor de ene is dat een verkooppunt in Amerika, voor de andere Europa veroveren. Het daagt mij alleszins uit om er volledig voor te gaan en groot te dromen. Partnerschappen aangaan zijn bijvoorbeeld een goede strategie om je merk te versterken. Zo ben ik ervan overtuigd dat overnames of investeringen van andere bedrijven interessant kunnen zijn. Geld maakt geld. En kennis maakt macht, zo eenvoudig is het.”

Denk je eraan om zelf een andere onderneming over te nemen?

“Waarom niet? Het zou in de toekomst bijvoorbeeld interessant zijn om met andere brillenmerken een alliantie te vormen om zo onze distributie te verbeteren. Andere merken moeten natuurlijk wel andere USP’s hebben. Ook een glasleverancier zou me aanspreken. Net zoals vastgoed wanneer we op retail willen inzetten. Denk maar aan het McDonald’s principe. Eigenlijk is McDonald’s een vastgoedbedrijf. Ze investeren zo slim dat ze altijd dubbel cashen. De core van Odette Lunettes is duidelijk: we zijn een brillenmerk. Maar hoe we dat strategisch implementeren kan verbreed worden door dochter- of zusterbedrijven waardoor je een nog groter potentieel bereikt om de markt zo breed mogelijk te bedienen.”

Hoeveel is Odette Lunettes momenteel waard volgens jou?

“Dat is een vraag waar Bob en ik discussie over hebben. Hij bekijkt dat rationeel en ik zeer emotioneel. Allebei brengen we de progressie en kansen die we aan het creëren zijn mee in rekening. Tijdens onze eerste pop up hadden we nog niet veel kaas gegeten van producten leveren. Bob stond achter kassa en ik deed verkoop. We maakten facturen op in Excel en hadden geen stock systeem. Vanuit die ervaring beslisten we om te investeren in een digitaal stock platform. Onze opticiens kunnen nu rechtstreeks bestellen, we kunnen rapportages trekken, … Die waarde vertaalt zich niet meteen in cash. Dus wat is Odette Lunettes waard? Wat de zot ervoor wil geven eigenlijk!”

Wat als je zelf ooit Odette Lunettes zou overlaten, aan wie zou dat dan zijn?

“Liefst een kleine, onafhankelijke speler. Een ander brillenmerk, een glasleverancier… Ik ben niet money-driven maar prestige-driven. Bob ook, alleen kijkt hij meer naar het financiële plaatje. Zo komen we tot de juiste consensus. Als we Odette Lunettes ooit zouden overlaten moet het aan een bedrijf zijn dat inzet op prestige en ons op de juiste manier kan doen groeien zonder dat onze legacy verloren gaat.”

Hoe zie jij jouw oude dag als ondernemer?

“Elke ondernemer denkt eraan om ooit te rentenieren, maar tegelijkertijd past niet bij de aard van het beestje. Van zodra het dichtbij komt starten ondernemers iets nieuw op, haha! Ik heb geen zittend gat. Ik wil dingen verwezenlijken en mezelf nog jarenlang blijven uitdagen.”

Online en offline communicatie

In 1996 startte Koen Van Lishout na zo’n 7 jaar ervaring in de communicatiesector met een eigen reclamebureau onder de naam Commun.Sense. Wat begon op zolder met twee grote klanten groeide al snel uit tot een bedrijf met een tiental medewerkers. In 2000 splitsten Van Lishout en een van zijn medewerkers, Luc Vlekken, de onlineactiviteiten van het bureau af in het zusterbedrijf Kixx. De combinatie van beide expertises, online en offline, elk in een bedrijf met een duidelijke focus, was een schot in de roos. Tot in 2010 online- en offlinecommunicatie zodanig in mekaar begonnen te vloeien dat daar twee bedrijven voor inzetten eerder een last werd dan een lust. En onduidelijk voor de klanten. In 2013 besloten Koen en Luc om beide bedrijven weer samen te brengen. Koen: “De start van Liswood & Tache was ook het moment waarop Luc en ik intensiever begonnen na te denken over de voortzetting van ons bedrijf op lange termijn. En of dat zou kunnen met de mensen die we in huis hadden.”

De ideale formule

De coöperatieve vennootschap bleek de ideale formule. Liswood & Tache liet zich begeleiden door Peter Bosmans van Febecoop, die hen inwijdde in het coöperatief ondernemerschap en samen met hen de statuten opstelde.

Luc: “Van twee medewerkers hadden we het vermoeden dat ze meer konden en wilden betekenen voor het bedrijf. We spraken hen aan over onze plannen en ze stonden er meteen voor open. Het was voor hen ook een bevestiging van hun talent en waarde. Een coöperatie biedt iedereen die wil de ruimte om verantwoordelijkheid op te nemen. En we hebben gemerkt dat, als je mensen die verantwoordelijkheid geeft, ze die ook nemen.”

Vandaag is iedere medewerker aandeelhouder, elk met een inbreng die hem of haar past. Medewerker Benjamin: “Dat is zeker geen verplichting, en je moet er ook over waken dat wie aandeelhouder wordt, dat doet met de juiste ingesteldheid. Je mag een coöperatie immers niet beschouwen als een belegging om daarna snel te cashen. Het is eerder vergelijkbaar met sparen op lange termijn, met een investering op jouw maat, in een bedrijf waar je zelf aan meebouwt. En waar je dus mee geniet van de kwaliteit van je werk.”

Meer betrokkenheid

Een bijkomend voordeel van de coöperatieve vennootschap blijkt een grotere betrokkenheid van de medewerkers. Kurt: “Ik kan heel goed bepalen wat ik wil dat een online toepassing doet en hoe ik wil dat een gebruiker daarmee omgaat. Maar ik heb geen idee hoeveel tijd onze programmeurs nodig hebben om dat idee effectief te programmeren of welke input ze daarvoor precies nodig hebben. De enige mogelijkheid om hen hun job optimaal te laten doen, is dan ook hen maximale autonomie te geven. Niet als werkgever naar werknemer, maar als gelijkwaardige. Van die filosofie is het hele team doordrongen.”

Ook de klanten van Liswood & Tache zijn enthousiast. Koen: “Klanten voelen dat er meer engagement is. Ze ervaren een zekere continuïteit en stabiliteit. Vooral internationale klanten zien dit als een grote meerwaarde, omdat ze bij ‘de grote bureaus’ veel meer verloop zien en daardoor al te vaak junior-profielen krijgen toegewezen.”

Begin op tijd

Koen: “Van de dagelijkse leiding trek ik me steeds minder aan. Ik hou me vooral nog bezig met creatie en strategie voor klanten, en met de langetermijnplannen van het bedrijf. Dat is super, maar dat kan ik alleen maar omdat iedereen zijn of haar verantwoordelijkheid neemt. Daarvoor moet je uiteraard loslaten en het volle vertrouwen durven geven. Maar zodra die horde genomen is, wint iedereen. Medewerkers omdat ze veel meer voldoening halen uit hun job, en klanten omdat ze beter werk krijgen opgeleverd. En hun merk daardoor sterker groeit dan dat van hun concurrent.” (lacht)

“Tenslotte misschien nog één tip voor wie aan overlaten denkt: begin er op tijd mee. Zelf begon ik er voor het eerst over na te denken toen ik vooraan in de veertig was. Er is dus ruim 15 jaar over gegaan om te komen waar we nu staan, inclusief enkele mislukte initiatieven door foute inschattingen langs mijn kant. Maar op een bepaald moment vallen alle puzzelstukken dan toch op hun plaats. Het belangrijkste is dat je een formule zoekt die bij je past. Voor ons was dat de coöperatie. Ik wilde niet per se groeien in omzet, ik wilde vooral kunnen blijven doen wat ik graag doe en waarvan onze klanten blijkbaar vinden dat ik het niet eens zo slecht doe. Dat wens ik iedereen in ons team toe, want daaruit haal je de noodzakelijke energie om de lat altijd weer hoger te leggen. En altijd weer net iets verder te gaan dan strikt noodzakelijk.”

Sprong naar het ondernemerschap

Na vijftien jaar carrière in sales en marketing bij Xerox en elf jaar als algemeen directeur bij Omega Pharma, kreeg Filip in 2021 de ondernemerskriebels te pakken. Zijn oog viel op Aqtor!, producent van orthopedische hulpmiddelen en mobiliteitsoplossingen. Daar begon hij zijn traject met een minderheidsaandeel, maar op slechts twee jaar tijd werd hij volledige eigenaar. “Wat me meteen aansprak bij Aqtor! was de verticale integratie: elke stap, van productie tot levering, beheren we volledig zelf. Zo waarborgen we de kwaliteit van onze producten én onze onafhankelijkheid”, zegt Filip. 

Innovatie als speerpunt

Filip had van meet af aan een duidelijke visie: Aqtor! moest groeien door innovatie en duurzaamheid. Hij verving de traditionele gipsen mallen waarmee hulpmiddelen oorspronkelijk werden aangemeten door innovatieve technologie. “Vandaag gebruiken we CAD/CAM-technologie, 3D-scans en printen we de hulpmiddelen in 3D”, legt Filip uit. Deze beslissing maakte het productieproces niet alleen efficiënter, maar ook duurzamer.

Een succesvolle bedrijfsoverdracht

Na jaren van groei en succes, besloot Filip in 2021 het roer door te geven – een logische stap gezien de veranderende markt. “Toen onze grootste leverancier ineens een concurrent werd, zette mij dat aan het denken: moest ik dit gevecht alleen aangaan, of was het tijd om te zoeken naar een sterke strategische partner?” Uiteindelijk koos Filip voor dat laatste. In de Franse groep ​Eqwal vond hij een industriële speler met vergelijkbare waarden. “Op vlak van zorg en innovatie spraken we meteen dezelfde taal”, vertelt Filip, “Eqwal gaf ons de mogelijkheid om verder te groeien binnen een groter geheel.

Blijven investeren  

“Ook tijdens een overdracht moet je blijven rekruteren, investeren en nieuwe klanten aantrekken”, gaat Filip verder, “Veel ondernemers stoppen zodra ze besluiten hun bedrijf te verkopen, maar dat is een fout. Ik bleef investeren alsof het bedrijf nog 100 jaar van mij zou blijven.” Een maand voor de overdracht plaatste Filip nog zonnepanelen en vernieuwde hij de elektriciteitsinfrastructuur. “Om toekomstig succes te waarborgen moet je altijd in het belang van het bedrijf blijven handelen, zelfs wanneer de overdracht nadert.” 

De kracht van goede begeleiding  

“Tijdens het overnameproces liet ik me bijstaan door experts in financiën, fiscaliteit en juridische zaken”, vertelt Filip, “Externe hulp professionaliseert je bedrijf en bereidt het voor op de toekomst.” Daarom raadt hij andere ondernemers sterk aan om tijdig begeleiding te zoeken, bijvoorbeeld via de VLAIO-instrumenten. “Een overname kost meer tijd dan je denkt, dus begin op tijd. Hoe eerder je de juiste experts inschakelt, hoe groter de kans op een succesvolle overdracht.” Zo vinden ondernemers bij VLAIO toegankelijke ondersteuning en advies. 

Een nieuwe toekomst binnen Equal

Hoewel Filip een stap terugzet als volwaardig eigenaar van Aqtor!, blijft hij als CEO betrokken bij de verdere groei van het bedrijf in België en Nederland. “Het is geruststellend dat Aqtor! in goede handen is en ik mijn expertise kan blijven inzetten. Een bedrijfsoverdracht is nooit makkelijk, maar met de juiste begeleiding en visie vind je altijd een waardige opvolger”, sluit Filip af. 

Wat voor type ondernemer ben je?

“Ik ben in eerste plaats iemand die een steen wil verleggen binnen de food- en hospitality-sector. Ik ben een wereldverbeteraar en heb geleerd dat je dat alleen kan zijn in een gezond bedrijf. Daarom ben ik 50% van de tijd kok en 50% ondernemer. Wanneer het accent op koken ligt door een nieuw kookboek of tv-programma, spits ik me daarna weer toe op het ondernemen. Die balans bewaak ik bewust.”

Heb je het ondernemerschap al vroeg meegekregen?

“Ik ben opgegroeid in de slagerij van mijn ouders, die dubbele focus op koken en ondernemen zat er toen al in. In de jaren tachtig had mijn vader al drie slagerijen overgenomen om zelf te kunnen groeien. Iets kopen was stoer en verkopen bijna taboe. Tegenwoordig is het soms omgekeerd. Iets verkopen en cashen wordt bijna prioriteit. Dat is ook weer niet goed. Ook daar zoek ik het midden op.”

Het catering- en traiteurbedrijf dat je voor Balls & Glory had, heb je overgelaten. Waarom?

“Na bijna 10 jaar had ik het gevoel dat het bedrijf beter zou kunnen groeien binnen een grotere groep. Op zo’n punt is een overname een interessante tool om aan schaalvergroting doen. Vandaag voelt het met Balls & Glory eerder vanzelfsprekend om zélf een merk over te nemen en onder onze vleugels te laten groeien. Hoewel we stiekem wel beseffen dat we sneller zouden kunnen groeien in Nederland bijvoorbeeld, onder de vleugels van een operationele partner.”

Stel dat je vandaag een bedrijf zou overnemen, welk zou dat kunnen zijn?

“Om heel eerlijk te zijn … We zijn voortdurend op overnamepad. Er zijn twee opties. Oftewel een bedrijf dat we verticaal kunnen integreren. Zo zou het niet onlogisch zijn om ons dieper in te kopen in een aardappel- of varkensboerderij waarmee we nu al samenwerken. Een tweede optie is een ander fast casual merk overnemen, zoals La Place of The Avocado Show, of een keten met een breed netwerk aan locaties waar we willen openen. Daardoor kunnen we in de breedte groeien.”

Waarom passen overnames bij jou?

“Overnames zijn een handige tool om snelheid te kunnen pakken. Dat is echt ‘1+1=3’. Daarnaast is het voor mij een geruststelling om te weten dat een merk collectief goed kan worden en zonder al te grote taboes van eigenaar kan veranderen. Je bent een huis aan ’t bouwen, maar als ’t te groot wordt voor jou kan je het verkopen. Tegelijkertijd kan je ook het huis naast je kopen als je op je eigen limieten botst.”

Stel dat je toch ooit Balls & Glory zou overlaten, aan wie zou dat dan zijn?

“Ik verkoop alleen aan iemand die in staat is om de bedrijfswaarden en cultuur te versterken, eerder dan af te toppen.”

Hoeveel is Balls & Glory ondertussen waard volgens jou?

“Af en toe krijgen we een bod naar ons toe geslingerd. Daardoor heb ik geleerd dat een waardering afhangt van de overnemer. Daarnaast heb ik altijd de sleutel gebruikt waarbij je de waarde van de ebitda maal 6 tot 15 doet. Ebitda is de brutowinst van je bedrijf voor aftrek van kosten zoals belastingen, interest, afboekingen en afschrijvingen. Aangezien overnemers meestal kiezen voor groeibedrijven is dat een goede manier om de groeimarge in rekening te brengen.”

Hoe zien je toekomstplannen eruit?

“We willen Balls & Glory graag uitrollen in Nederland. Daarnaast willen we onze positie verstevigen in Vlaanderen. Vandaar dat een potentiële overname van een tweede resto keten niet zo gek zou zijn. Maar focus is een heilig goed, dus ik ben een voorzichtig man – soms misschien te voorzichtig.”

Jongensdroom

Al op de schoolbanken fantaseerde Xander over zijn eigen beenhouwerij. Daarom maakte hij de sprong naar de Antwerpse school PIVA, toegespitst op slager, bakker, horeca en toerisme. Xander volgde een opleiding tot beenhouwer en later nog een specialisatiejaar traiteur. Na enkele jaren in dienst bij een Keurslager, was hij helemaal klaar om een eigen winkel te runnen.

Op zoek naar de geschikte beenhouwerij

Xander en Emily vonden het belangrijk dat er echt een klik was met het pand. “We waren niet van plan de eerste de beste beenhouwerij over te nemen. We hebben een paar panden bezocht, vooraleer we terecht kwamen bij Keurslager Claus via OvernameMarkt.be. Die site gaf een heel goede eerste indruk van de zaak. Die indruk werd verder bevestigd toen we een bezoek brachten aan de slagerij. Ook hiervoor werkte ik bij een Keurslager, dus dat was een extra troef.”

Ongedwongen overname van Ivan naar Emily en Xander

De onderhandelingen gebeurden telkens in een aangename sfeer. De vorige eigenaar Ivan liep bovendien nog een maand mee in de beenhouwerij. “De overname liep daarom echt gesmeerd. We hebben niet veel recepten aangepast. Daar was ook geen reden toe, want het is een heel goed draaiende beenhouwerij. Wel focussen we nu meer op BBQ en is er een groter aanbod in bereide gerechten.”
 

Keurslager Claus werd Keurslager Verhoeven

Aangezien de slagerij de naam droeg van de vorige eigenaar, was ook een naamsverandering essentieel. Het is belangrijk je klanten en relaties in te lichten over je nieuwe naam en je naam sterk naar voor te schuiven op de website en sociale media. De naamsverandering was de kers op de taart voor Xander en Emily en het ware begin van de slagerij.